श्रावण

मेघ स्पर्शती पर्वत शिखरे

गायी कुरणां मधुनी चरती

दूर कड्यांवर पडे दुहेरी

इंद्रधनुची मिठी निसटती ॥ १ ॥

तहान शमुनी हसते धरणी

रानझऱ्यांची अखंड खळखळ

मान मुरडुनी शुभ्र पांढरा

ध्यान लावूनी बगळा निश्चल ॥ २ ॥

हिरव्या झाडीमधे उतरते

ऊन, तांबड्या कौलांवरती

कुठे धुराच्या पातळ रेषा

निळ्यासावळ्या पडद्या पुढती ॥ ३ ॥

तुळशी पुढती अंगणामधे

रांगोळीवर नाजुक चिमटी

उभ्या तिकोनी वेलींवरती

नवरंगांची फुले उमलती ॥ ४ ॥

भिजला श्रावण सजले गोकुळ

झिम्मा खेळे पाऊस वारा

झुकली कमळे जलभाराने

कां वाजे ना मंजूळ पावा? ॥ ५ ॥